فروخوردن، پرخاش کردن یا کنترل خشم؟ - مجله سرگرمی

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، همه ما به ناچار در طول زندگی با شرایط و موقعیت هایی روبه رو می شویم که خشمگین مان می نماید. تا به حال به این فکر نموده اید که اصلاً خشم چیست؟ خشم یک هیجان فراگیر است و امروزه اگر از افراد درباره هیجاناتشان سؤال بپرسیم، احتمالاً یکی از بیشترین هیجاناتشان خشم خواهد بود.

تفکر، احساس، رفتار غیرکلامی و کلامی

خشم و عصبانیت احساسی است که میزان آن روی طیفی از تحریک خفیف و احساس رنجش تا خشمی شدید و جنون آمیز در نوسان است. در واقع خشم واکنش ذاتی ما به ناکامی و بد رفتاری است. خشم یک هیجان پرشور و البته خطرناک است و انسان ها در شرایط مختلف احساس توان و قدرت بیشتری می نمایند. احساس مبارزه و کنترل کردن در جهت کنار زدن موانع یا حتی نابود کردن مانع ایجاد شده برای تغییر شرایط به فرد خشمگین القا می گردد و ممکن است هر کاری از وی سر بزند. چیزی که امروزه زیاد شاهد آن هستیم. مسافر دلخوری را تصور کنید که در ایستگاه تاکسی به این فکر می نماید که چقدر تاکسی دیر نموده است، (تفکر)! با خودش احساس شدیدی دارد و حسابی ناراحت است، (احساس)! تاکسی بالاخره بعد از 30 دقیقه تأخیر می رسد و او را سوار می نماید و هنگامی که قصد پیاده شدن دارد، در تاکسی را به شدت می کوبد، (رفتار غیرکلامی)! و راننده عصبانی ناسزا از زبان خود جاری می نماید، (رفتار کلامی!)

شیوه های رفتاری در برابر موقعیت های خشم برانگیز

افراد به چهار طریق در مقابل موقعیت های خشم برانگیز رفتار می نمایند. اگر این راننده بدون هیچ دلیلی و به صورت نامشخص آغاز به ایرادگیری، انتقاد، مسامحه و رفتار ناپخته می کرد، جزو دسته اول از افراد پرخاشگر قرار می گرفت. اگر این راننده پس از کوبیده شدن در ماشینش هیچ عکس العملی از خودش نشان نمی داد و خشم خود را فرو می خورد، حالت هیجانی اش را با عنوان خشم منفعل می خواندیم و در حالت سوم اگر مانند مثال بالا داد می زد و توهین می کرد و واکنشی از خودش نشان می داد به او صفت فرد پرخاشگر را می دادیم، اما اگر با روشی مناسب و مسئله مدار پاسخی را به مسافر می داد که بیانگر ناراحتی وی از کوبیده شدن در ماشینش بود، این فرد جزو دسته چهارم محسوب می شد.

خشم یک احساس طبیعی است

خشم جزئی جدایی ناپذیر از زندگی است، اما شاید بتوان گفت یکی از مهم ترین موانعی است که می تواند ما را از رسیدن به اهدافمان در زندگی باز دارد. بنابراین اگر ما یاد نگیریم که چگونه خشم خود را کنترل کنیم، خشم کنترل ما را به دست خواهد گرفت. به صورت کلی دید عموم بر این است که ما معمولاً توسط دیگران یا محرک های بیرونی خشمگین و عصبانی می شویم، اما حد فاصل بین محرک ناخوشایند و بروز پرخاشگری و عصبانیت، عوامل دیگری نیز وجود دارد که عبارتند از:

عوامل محیطی: لگد شدن پایتان را تصور کنید. در حالی که شما در مراسم عروسی یکی از نزدیکانتان هستید ممکن است با گفتن یک جمله خنده دار عکس العمل نشان دهید و هنگامی که در حال سوار شدن در مترو هستید تا ساعت 7 صبح خودتان را به محیط کارتان برسانید، احتمالاً به خودتان خواهید گفت: باید این فرد را ادب کنم! مگر کور است و آدم به این بزرگی را نمی بیند؟

عوامل هیجانی: وقتی ما دارای احساسات مثبت یا منفی هستیم، واکنش مان نسبت به موقعیت های خشم برانگیز متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال اگر به شما اطلاع بدهند در مصاحبه کاری تان انتخاب شده اید، در جهت برگشت بدون ماشین بودن و گرما و تشنگی ماه رمضان برایتان نه تنها آزاردهنده بلکه لذتبخش هم خواهد بود و برعکس اگر قبول نشوید، احساس منفی به وجود آمده در شما بر ناخوشایندی و سختی شرایط جوی هوا و فیزیولوژیکی بدنتان می افزاید.

عوامل جسمانی: طی نتایج به دست آمده از پژوهش های تحقیقاتی، افرادی که به مسائل جسمی و درد های مزمن دچار هستند، نسبت به سایرین احساس ناراحتی و نارضایتی و خشم بیشتری می نمایند. چک آپ های سالانه و ویزیت پزشکان متخصص را به صورت ادواری از قلم نیاندازید.

نگرش و تفکر: افکار و باور ها مهم ترین اجزای روانی انسان محسوب می شوند. به نظر می رسد که به رغم اهمیت عوامل محیطی، فرهنگی، هیجانی و جسمانی در بروز خشم و عصبانیت، افکار نقش مهمی در ایجاد حالت های احساسی و هیجانی ما ایفا می نمایند. بار ها با افرادی روبرو شدیم که با یک بستر فرهنگی و محیطی مشترک، شرایط هیجانی یکسان و وضعیت سلامت جسمانی شبیه به هم در روبروه با یک رویداد خشم بر انگیز، چقدر متفاوت عکس العمل نشان می دهند!

عوامل فرهنگی: فرهنگ باعث تربیت و جامعه پذیری ما می گردد و عادات ما را شکل می دهد و هر کدام از ما نسبت به فرهنگمان متفاوت رفتار خواهیم کرد. فردی را تصور کنید که داد زدن در خرده فرهنگ او رفتاری بهنجار و عادی محسوب می گردد. در مقایسه با فردی که خشم و خشونت در خرده فرهنگ او به هیچ عنوان پذیرفته نیست و فرد دیگری که در خانواده ای بزرگ شده است که ناملایمات و سختی ها را به عنوان عواملی جهت رشد و توانمندی تعبیر می نماید.

این سه نفر یکسان رفتار نمی نمایند!

اگر شما جزو افرادی باشید که خشم خود را سرکوب می کنید و آن را فرو می خورید باید بدانید طبق نتایج پژوهش های تحقیقاتی احتمال بروز افسردگی در شما به شکل قابل توجهی افزایش می یابد. از طرفی اگر شما جزو آن دسته از افرادی باشید که در پی هر شرایط خشم برانگیزی بلافاصله بروز هیجانی و پرخاشگری از خودتان نشان دهید، به تدریج احساس رضایت تان را از زندگی از دست خواهید داد و باز هم سلامتی تان را در معرض خطر قرار می دهد، اما برای قرار دریافت در دسته سوم باید به این پرسش ها پاسخ گفت. آیا شما در روبروه با موقعیت های خشم برانگیز بر احساسات خود آگاهی دارید؟ آیا سعی می کنید تاب آوری خود را در روبروه با موقعیت های خشم برانگیز افزایش دهید؟ آیا شما دارای مهارت کنترل خشم در موقعیت های خشم برانگیز هستید؟

روانشناس

منبع: روزنامه جوان

bebop.ir: بیباپ: مجله هنر موسیقی

kalarena.ir: مجله کالارنا: نقد و بررسی کالاهای دیجیتالی