امپراتوری هخامنشی، حکومتی برای بسیاری از ملت ها ، قسمت اول - مجله سرگرمی

قبایل عشایری

برخلاف اغلب مردمی که به صورت عشایری زندگی می نموده و فاقد قوانین و دادگاه های قانونی بودند، برای قبایل ایرانی عهدنامه هایی در نظر گرفته شده بود. علاوه بر این اعتقادات مذهبی آن ها نیز متفاوت از سایر کشاورزان بود. این در حالی است که کشاورزان مصر و بین النهرین خدایان طبیعت را به عنوان نگهبانان شهرهایشان در نظر گرفته بودند اما ایرانی ها شروع به ایجاد چند اصول و قانون دنیای نمودند. زرتشت که حدود هزار سال پیش از میلاد مسیح زندگی می کرد این فرایند را ادامه داد. برای او تنها خدای خالق به نام اهورا مزدا شناخته شده بود که نمادی از نور، نظم و حقیقت در دنیای انسانی داشت. این ایده قانون یا منطقی بود که توسط آن دنیا ساخته شده است. حتی کسانی که پیرو زرتشت نبودند نیز به شکل فرهنگی به سوی ایده های اخلاقی مانند گفتن حقیقت گرایش پیدا می کردند.

در بعضی از مناطق یک قبیله قادر بوده است تا مجموعه ای از قبایل دیگر را تحت رهبری خود قرار دهد. آن ها پایتخت خود را در اکباتانا (Ecbatana) که به معنی محل ملاقات است در زاگرس شرقی قرار داده و از آنجا قدرت خود را گسترش دادند. در سال 612 قبل از میلاد سایاکسارس (Cyaxares) پادشاه مادها، نینوا را متلاطم نموده و کالدین ها را به سوی شمال غرب راند. در سال 585 قبل از میلاد مادها در رودخانه هالیس (Halys) با لیدیان ها (Lydians) مبارزه نموده و در این زمین یک خورشید گرفتگی باعث شد تا هر دو طرف ترسیده و صلح با یکدیگر را انتخاب کنند. پس از آن سایاکسارس در گذشته و امپراتوری را به پسرش به نام آستیاگس (Astyages) سپرد. او از 585 تا 550 پیش از میلاد حکومت کرد. یکی از قبایلی که به مادها احترام می گذاشتند فارس ها بوده که در جنوب شرقی اکباتانا قرار داشته و دورتر از ایلام زندگی می کردند. در ایران حدود 10 تا 15 قبیله وجود داشته که یکی از آن ها پاسارگاد بوده است. رهبر پاسارگاد همواره از قوم هخامنشی انتخاب شده و در سال 559 میلادی رهبر جدید آن ها کوروش دوم یا همان کوروش بزرگ نهاده شد که بعدها امپراتوری هخامنشی را راه اندازی کرد.

کوروش دوم | CYRUS II

گفته می گردد که کوروش، نوه پسری آستیاگس از جانب مادرش بوده است. اما این موضوع باعث نمی شد که تمایلی به خارج شدن از اسارت مادها داشته باشند. تا سال 552 قبل از میلاد، او قبیله های فارسی را در کنار یکدیگر جمع آوری نموده و چندین قیام را شروع نمود. هنگامی که او در سال 550 پیش از میلاد در مقابل پذربزرگ خود به پیروزی رسید، مادها نیز طغیان نموده و به کوروش پیوستند تا به سوی اکباتانا حرکت کنند. کوروش عنوان پادشاه ایران را به دست آورده و در محلی که پیروزی خود را به دست آورده بود پایتختی بنا نموده و نام آن را پاسارگاد به نام قبیله خود نهاد. با وجود اینکه امپراتوری کوروش یا همان امپراتوری هخامنشی بر مادها پیروز شد اما بعضی ابهامات نیز در آن وجود داشت. کوروش با تنوع فرهنگی، سوء ظن و خصمت های اشکاری روبه رو شد. لیدیا و چالدیان بابل با مادها توافق هایی کردند. هیچکدام از ان ها در خصوص ایرانی ها احساس مناسبی نداشتند.

لیدیا برنده شد زیرا کوروش با قوانین بازی نکرد. پس از اینکه یک نبرد ناپایدار در پاییز در نزدیکی رودخانه هالیس انجام شد، پادشاه کروز که از 560 تا 546 پیش از میلاد به ساردیس یازگشته و انتظار می رفت که او در بهار مجددا به صحنه نبرد بازگردد. اما کوروش به دنبال ساردیس بوده و خودش آن را به دست آورد. ساردیس پایتخت لیدیا و ثروتمندترین شهر یونیان بود. یک قرن قبل از ان لیدیا اولین سکه ها را ضرب نموده بوده و یونیا (Ionia) را به عنوان یک مرکز تجاری قرار داده بود. حال تمامی این ها به دست کوروش افتاده بود. کراسوس تصور می کرد که کوروش در نهایت ممکن است زندگی خود را نجات داده و دوباره علیه گذشته خود قیام کند. بنابراین کوروش شهرت خوبی در میان حاکمان پیدا کرد تا بتوانند با استفاده از قوانین و مشاوره های ان درباره نحوه اداره زمین هایشان استفاده کنند. اینکه چقدر این شهرت وجود داشته و مورد استفاده نهاده شده است کسی نمی داند. اما قبل از کوروش هیچکس نمی خواسته تا اینکار را انجام دهد و این یک نشانه ضعیف به نظر می رسد.

امپراتوری بسیاری از ملیت ها

از طرف دیگر کوروش و امپراتوری هخامنشی همکاری با دیگر حاکمان را به عنوان یک قدرت در نظر گرفته و از آن به عنوان برگی برنده برای امپراتوری های بزرگی مثل بابل دید. او به جای اینکه کوشش کند تا از طریق نیرو و ارتش شهر بابل را به دست آورد، با مبارزه تبلیغاتی سعی کرد تا از غرور شاهانه نابونیدوس (Nabonidus) استفاده نماید. کوروش این پیغام را رساند که سنت های بابل با او امن تر خواهد شد. پس دروازه های بابل گگردده شده و قبل از اینکه او وارد شهر گردد به موفقیت رسیده بود. هنگامی که کوروش مراسم مذهبی را در بابل اجرا کرد، نابودیموس توسط مردم نادیده گرفته شد و نمادهای مصادره شده از ان به سراسر عبادتگاه ها در کشور بازگردانده شد. این اقدامات کوروش باعث شد تا بتواند مشروعیت قانون را در بابل ایجاد نماید. این احکام و قوانین توسط خدایان بابلی ضمانت اجرایی پیدا می کرد. سپس کوروش شرح داد که در این مکان از امپراتوری هخامنشی چه خواهد نمود. او در واقع یک امپراتوری داشته که بر اساس قراردادهای خود با افراد مختلف موجب مراقبت از مردم خواهد شد. بر این اساس تمامی مردم آزاد هستند تا مراسم مذهبی خود را برگزار نموده و طبق آداب و رسوم خاص خود زندگی کنند.

حتی یهودیان تبعیدی نیز اجازه داشتند تا به خانه های خود بازگشته و بتوانند در عبادتگاه های خود به مراسم مذهبی بپردازند. این کار کوروش در کتاب عهد عتیق به تصویر کشیده شده و همچنین امپراتوری هخامنشی را یک دولت مفید برای مخالفت علیه مصر شناخته است. چند فرهنگی کوروش باعث شده بود تا امپراتوری صلح پایدار به یک امپراتوری واقعی تبدیل شده و به این ترتیب سایر حاکمان نیز به دنبال صلحی پایدار باشند. برای کوروش واضح بود که این تنها راهی است که می تواند به فداکاری هایش برسد. البته که او تنها کسی بود که در خارج از تمدن دره های رودخانه قرار داشته و به مراسم مذهبی اهمیت خاصی می داد.

امپراتوری هخامنشی که از بزرگترین امپراتوری های تاریخ بشر به شمار می رود بر مبنای صلح و دوستی پایه گذاری شده و برای اولین بار حاکمان و مردم را به سوی استفاده از قوانین ترغیب نموده است. بر این اساس جنگ های قبیله ای، قومی و اختلافات بی اساس کاهش پیدا نموده و مردم توانستند در آرامش به زندگی عادی خود بپردازند.

منبع: www.ancient.eu

parisro.ir: پاریس: سفر به فرانسه و زیباترین شهر دنیا

tatilatro.ir: تعطیلات رو: مجله مسافرتی