بی اعتنایی به دیدگاه های بخش خصوصی در لایحه بودجه - مجله سرگرمی

واقعیت این است و مدیران ارشد و میانی کشور و کارشناسان و فعالان سیاسی و مالی نیز تصریح دارند که ایران اکنون در حال جنگ مالی با یکی از نیرومندترین اقتصادهای دنیاست. آمریکا با استفاده از نفوذ سیاسی و مالی و نظامی که دارد متاسفانه حتی کشوری مثل چین را نیز در شرایط عدم همکاری با ایران قرار داده است.

نتیجه این جنگ نابرابر مالی این شده که ایران در سال 1398 از مهم ترین منبع درآمد ارزی خود محروم شده و پیش بینی ها این است که صادرات نفت و میعانات گازی در سال بعد به 18 میلیارد دلار برسد که به نظر کارشناسان پیش بینی خوش بینانه ای است. علاوه بر آن انتقال همین میزان ارز نیز با دردسر روبرو است. سقوط در آمد ارزی از صادرات نفت، بودجه ایران را از ریخت و قیافه تاریخی و مألوف دور نموده و عدم تعادل در ساختار درآمدها و هزینه ها را بیش از پیش نموده است. در چنین شرایطی است که سازمان برنامه و بودجه سخت ترین بودجه تاریخ معاصر را با توجه به شرایط نه جنگ نه صلح با بخش اصلی قدرت جهانی تهیه نموده و برای تصویب به مجلس فرستاده است. این روزها نوک تیز انتقادها در حالی به سوی سازمان بودجه ریزی کشور است که بدون تردید مدیران ارشد این سازمان می دانند می شد بودجه نیرومندتری ریخت. دقت درفرآیند بودجه ریزی سال 1399 نشان می دهد متاسفانه توانایی اقتصاد ایران همین چیزی است که در لابه لای ارقام و اقلام لایحه بودجه ریخته شده است. دولت و سازمان برنامه و بودجه کوشش نموده اند، علاوه بر اینکه محل های تازه ای برای کسب درآمد تدارک ببینند از سرجمع هزینه ها نیز بکاهند، اما می توان به وضوح دید درباره کم کردن هزینه ها دراین شرایط سخت سیاست داخلی، کار زیادی از دست سازمان برنامه و بودجه و حتی کل دولت بر نمی آید.

آیا دولت می تواند هزینه حقوق و دستمزد را کاهش دهد که با توجه به لحاظ کردن تورم سال جاری آن را کاهش داده است؟ آیا دولت توانایی دارد سد راه پرداخت و تخصیص هزینه های دفاع و امنیت گردد؟ آیا دولت توانایی دارد بودجه و منابع صدها نهاد کوچک و بزرگ را که دهه هاست خود را به بودجه سنجاق نموده اند کاهش داده یا حذف کند؟

از سوی دیگر در شرایط رکود، آیا دولت می تواند بازهم بیش از این میزان مورد نظر درلایحه از شهروندان مالیات دریافت کند؟ در شرایطی که درآمد حاصل از صادرات نفت 50 درصد و شاید بیشتر سقوط نموده است و سرمایه گذاران خارجی حاضر به سرمایه گذاری مستقیم نیستند و حتی بساط فاینانس نیز جمع شده، راهی برای کسب درآمد ارزی باقی مانده است؟

این پرسش های سخت و واقعی را می توان ادامه داد و هرکدام از این پرسش ها گوشه ای از محدودیت های سازمان برنامه و بودجه را نشان می دهد. منتقدان لایحه بودجه 1399 باید بدانند که دراین شرایط شاید نباید انتظار بیشتری از دولت و سازمان برنامه و بودجه داشت. شاید بعضی کج سلیقگی های موجود در ارقام و اقلام و سیاست های بودجه ای را می شد با دقت نظر بیشتر و با استفاده از تجربه و دانش اقتصاددانان و کارشناسان بیرون از دولت و به ویژه بخش خصوصی رفع کرد، اما حالا باید راهی پیدا کنیم که بودجه 1399 در بهترین شرایط قرار گیرد. یکی از رخدادهای سخت احتمالی که می تواند همین توازن فعلی بودجه را از تعادل خارج کند، تغییر در اقلام هزینه ای از سوی نمایندگان مجلس قانون گذار است که امیدواریم با توجه به شرایط خطرناک از این کار اجتناب نمایند.

دولت اما باید مراقب باشد، دستگاه های زیرمجموعه اش همین چیزی که هست را به رسمیت شناخته و درصدد کسب سهمیه بیشتر از این منابع کمیاب نباشند. از سوی دیگر منتقدان سیاسی دولت باید انصاف و آداب نقد را در انتقاد از لایحه بودجه رعایت نمایند. از حالا تا روزی که بودجه در کمیسیون های تخصصی مجلس آنالیز می گردد می توان با سعه صدر بیشتر و دوری از جزمیت و نامنعطف بودن مواردی را که احتیاج به اصلاح دارد، اصلاح کرد.

مدیران سازمان برنامه و بودجه باید توجه داشته باشند که می توان نقدهای کارشناسانه را پذیرفت و در مهلت به جامانده، بعضی از کاستی های مشهود به ویژه در بخش درآمدهای بودجه 1399 را رفع کرد و باید بپذیریم بودجه ای که در شرایط نه جنگ نه صلح تدوین می گردد با بعضی از دشواری ها روبرو خواهد شد.

parisro.ir: پاریس: سفر به فرانسه و زیباترین شهر دنیا

tatilatro.ir: تعطیلات رو: مجله مسافرتی